21 sep Waarde en waardering van certificering
Interview – met Frits Haselhoff, Thales
In de afgelopen periode spraken wij openhartig met Frits Haselhoff, Senior Project Manager en inmiddels ruim 18 jaar werkzaam bij Thales. Frits heeft begin 2021 zijn IPMA-B certificaat behaald. Met trots kijken we samen terug op het traject dat hij zeer succesvol doorlopen heeft, onder begeleiding van NIMO.
“De industrie vraagt om gecertificeerde projectmanagers.”
Projecten gaan in essentie niet altijd om budgetten, maar naar mijn mening om complexiteit. Bijvoorbeeld het managen van stakeholders, risico’s en kansen, de contractuele constructie of het werken in een internationale context maakt een project complex. En daar hebben we binnen Thales veel projecten van.
Niet iedere projectmanager is klaar om een complex project te leiden. Voor bepaalde projecten wordt door de organisatie gezegd dat er een IPMA-B projectmanager nodig is, of zelfs een IPMA-A projectmanager en die zijn zeldzaam. Wij zien het vanuit de industrie ook terugkomen, onze klanten vragen nu ook om een gecertificeerde projectmanager.
Als je kijkt naar de internationale context van jouw projecten, welke competenties heb je daar dan meer bij nodig dan bij projecten in Nederland?
Eigenlijk wat je ook in Nederland probeert te doen, maar dan in het bijzonder je heel goed weten te verplaatsen in de achtergronden waarom iemand iets zegt of doet. Waardoor je anders wellicht toch zelf snel een conclusie of oordeel stelt. Dat moet je uit kunnen stellen. Waarom loopt het niet zoals het zou moeten lopen? Vraag je juist af wat er echt aan de hand is of wat erachter zit. Dit is een mooi voorbeeld om vanuit een andere blik te kijken naar mijn competenties. Een hele waardevolle en nuttige reflectie. Daar kom ik eigenlijk in mijn dagelijkse gang van zaken weinig aan toe. Ik heb het begeleidingstraject omarmt en gefocust op wat het me brengt.
Hoe kijk je terug op het begeleidingstraject dat je hebt gevolgd?
Het doorlopen van het begeleidingstraject en de persoonlijke investering die daarvoor nodig is, is voor mij zeker de moeite waard geweest. Ik kan het echt iedereen aanbevelen. Je moet ergens een interventie voor jezelf plegen om tot een hoger niveau te komen.
“Terugkijkend op het begeleidingstraject vind ik de processtappen heel erg duidelijk.”
De eerste fase, het intake gedeelte, is denk ik een van de belangrijkste en grootste klussen die je als deelnemer oppakt. Het is heel belangrijk en intensief. Je begint met je intake waar je op basis van je ervaring en projecten de 28 IPMA competenties gaat aantonen. Je leert te kijken naar de omvang en het aansturen van je projecten. Met een vakgenoot als begeleider, die weet wat het managen van projecten inhoud, te kunnen praten over de competenties die je als projectmanager nodig hebt. En om inzicht te geven in het plaatsen van de competenties in de juiste hokjes en de juiste situaties bij de juiste competenties.
De volgende fase, het schrijven van het projectrapport, ging voor mij vervolgens heel gemakkelijk en snel. Een paar uurtjes aan het projectrapport werken had voor mij geen zin. Ik heb echt halve dagen geblokt en zo meters gemaakt. In dit gedeelte kijk je veel meer naar jezelf, naar jouw eigen competenties. Voor mij waren de gedragsmatige competenties het meest interessant. Niet per se de vakinhoudelijke of contextuele competenties, daar heb ik dagelijks mee te maken. Zo ben ik mij er wat meer bewust van geworden dat het voor mij heel erg om het team draait. Hoe krijg ik het team in de juiste stemming om het project te omarmen en daarmee het team goed weet wat ze moeten doen? Ik kijk dus niet alleen naar de mijlpalen, maar besteed ook meer aandacht aan het teamproces.
In de laatste fase, het mondeling examen en assessment, was het prettig om gewoon te kunnen praten over het vak projectmanagement. Het examen heeft me geholpen om de theoretische onderbouwing uit het IPMA competentie handboek goed voor ogen te hebben. Bijvoorbeeld bij het aansturen van mijn team, ik ben mij er meer van bewust dat het team een cyclus doorloopt. Voor mij is het assessment echt belangrijker en waardevoller. Door vooraf een proefassessment te doen heb ik mij kunnen voorbereiden. Dit sloot mooi aan op elkaar en wist ik goed wat mij te wachten stond. Tijdens het assessment had ik niet het idee dat ik doorgezaagd werd over mijn projecten, maar dat we gewoon als project professionals aan het praten waren over mijn werk. Dat was fijn.
“Een stap hoger en verder wat betreft complexiteit.”
Het begeleidingstraject heeft mij uitgedaagd om te kijken naar mijn competenties en te reflecteren op wat ik goed doe en beter kan doen. Ik ben rustiger geworden. Ik durf een project van hoger aan te vliegen en ik hoef niet alle details meer te weten. Ik voel me daar goed over en ontvang dit ook als feedback om me heen. Het heeft mij de mogelijkheid gegeven om een stap hoger te komen en verder te komen wat betreft complexiteit. En dat wordt binnen onze organisatie écht heel positief ontvangen.
Met dank aan: Frits Haselhoff en Simon Uithol
Het IPMA level B certificeringstraject heeft Frits Haselhoff gevolgd onder begeleiding van NIMO-trainer Wil Hendrickx.
